Yine bir budama zamanı. Hazırlıklar, plan program yapıldı. Unutanlara hatırlatıldı. Bazı önemli konuların üzerinden geçildi. Ve geçen seneki bilgilerimizin üzerine yenilerini ekledik.
Öncelikle bağın genelinde bir standart tutturmak önemli. Güçlü asmalarda sağda ve solda beşer baş, zayıf asmalarda dörder baş yeterli dedik ve çalışmalara bu şekilde başladık. Neredeyse tüm dalların yaklaşık aynı kalınlıkta olması hatta referans olarak bir pilot kalem kalınlığında olması ideal. Budama sırasında tercih yaparken kararlarınıza yön veriyor.
Budama sonrası uyanan ve ağlayan asmanın uçtan donmaması için budamanın verev yapılması gerekmekteymiş. Böylelikle asmadan çıkan su damlası eğimle yere düşecek, dalın ucunda sabit durmayacak.
Gelişmiş asmaların olduğu bir bağda, ölen asmaların yerine çelimsiz yenilerin dikimi yapılabilir. Ama eski asmalar gelişmiş kökleri ile o çocuğun yer suyunu, hızlı yapraklanmaları sebebiyle güneşini kesecekleri için tutunabilmesi çok zor. Bu sebeple daldırma yöntemi ile aralıkların doldurulması daha doğruymuş. Daldırma yöntemi konusunda araştırmalarım devam ediyor.
Geçen sefer de benzer çalışmayı yaptığımız için bu sene daha düzenli bir bağ ile karşı karşıyayız. Belkide biz ona alıştık o bize. Herşey daha kolay gitti. Hava soğuk ve rüzgarlı. Verimi bol olsun sağlığı yerinde olsun diyerek budamaya başladık.
